ขอบคุณพระเจ้า 110525

ขอบคุณพระเจ้าที่วันนี้ดูแลหลายเรื่อง เริ่มตั้งแต่เดินทางจากประชุมคณะกรรมการวิชาการ Thai QR Code ที่สวทช.โยธี ฝนตกเดินลุยฝนออกมา ก็มีครอบครัวใจดีขับจากหน้ากระทรวงวิทย์มาส่งถึง BTS อนุสาวรีย์ทั้งที่จะทางไปโคลีเซี่ยม น่ารักมากเลยขอบคุณไปยกใหญ่ หลังจากนั้นเดินทางมาเอสพลานาดเพื่อดูกังฟูแพนด้า 2 ที่ได้รางวัลจาก The Nation แต่มาสาย บูทรับตั๋วปิดไปแล้ว เลยถามพนักงานตรวจตั๋วว่าทำยังไง พนักงานติดต่ออย่างไรไม่ทราบก็ให้ขึ้นไปที่โรงเลยแต่ไม่มีตั๋ว ต้องหาที่นั่งที่ว่างอยู่เอง แต่ก็ได้ดู ขอบคุณพนักงานตรวจตั๋วที่เอสพลานาดซีนิเพล็กซ์มากที่ประสานงานให้ และขอบคุณพระเจ้าที่ดูแลในทุกเรื่องวันนี้

รวบรวมคำพยานชีวิตของผมบน Twitter

ก่อนผมมาเชื่อพระเจ้าจัดว่าเป็นคนเคร่งศาสนาคนหนึ่ง ตั้งแต่เด็กชอบเข้าวัด ปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ และเป็นเด็กเรียนคนหนึ่ง ตั้งแต่ประถมถึงมัธยม ไม่เคยเรียนต่ำกว่าที่ 3 เลย ม 3 สอบได้ที่ 2 ของภาคการศึกษา 5 ได้ทุนจากในหลวง เข้าเตรียม แล้วสอบเทียบเข้าวิศวจุฬา

ระหว่างนั้นก็ยังเป็นคนเคร่งศาสนาจนกระทั่งสอบเข้าจุฬาได้ผมก็เริ่มเปลี่ยน ไป เที่ยวเธค เข้าผับ ตามประสาเด็กวิศวะ การเรียนก็ไม่ดี เพราะโดดเรียน จากเดิมที่รู้สึกว่า ฉันเป็นคนพิเศษ ดีกว่าคนอื่น ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่เหมือนเพื่อนๆ กลายเป็นว่า กูเอามันหมดนั่นแหละ ปี 1 2 3 ก็ไม่คิดอะไร การเรียนที่ไม่ดีตอนปี1 ก็กระเตื้องขึ้นนะ เกรดดีขึ้น แต่ตอนปี 4 รู้สึกบางอย่างทำให้มานั่งทบทวนตัวเองว่า กูเป็นอะไรไปวะ เคยเป็นเด็กดีตอนนี้ไม่ เคยวางแผนชีวิตตั้งแต่ ป6 ว่าจะเป็นวิศวกรไฟฟ้าก็ได้เป็น แต่จะจบแล้วจะเอายังไงต่อดี

วันหนึ่งก็ไปนั่งที่มาบุญครอง สมัยที่ยังมีม้านั่งให้นั่ง แล้วก็พูดออกไปว่าถ้ามีใครบนฟ้าจะฉุดให้ออกจากชีวิตแบบนี้ได้ เพราะรู้ว่าตัวเองไม่ได้ดีเด่อะไร อยากเป็นคนดีแต่ทำไม่ได้ ตอนนั้นปี4เทอมสุดท้าย

ช่วงนั้นก็แปลก มีคนมาพูดเรื่องพระเจ้าให้ฟังบ่อยๆ หลายคน ก็ตอบกลับไปว่าผมมีวิถีของผม และก็ไม่สนใจ จนกระทั่งวันที่ 9 ธค 1989 ต้องไปส่งเสื้อโหลให้แม่แถวนานา ขากลับนั่งรถเมล์มาต่อที่มาบุญครอง ที่ป้ายเจอเด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินตามลงมาแล้วพูดว่าพระเจ้าเสียใจในสิ่งที่ผม ทำ แทนที่ผมจะต่อว่าเขากลับคิดว่าพระเจ้าเป็นใครทำไมต้องมาเสียใจในสิ่งที่ผมทำ แล้วก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมาว่ามีคนมาพูดเรื่องพระเจ้า น้องคนนั้นตอนนั้นอยู่ม5 โรงเรียนเทพศิรินทร์ หลังจากนั้นก็ชวนผมไปโบสถ์แถวเพชรบุรีตัดใหม่ วันนั้นเป็นวันเสาร์ก็เลยตัดสินใจไปโบสถ์วันรุ่งขึ้น

ที่โบสถ์เจอเพื่อนวิศวะจุฬาแต่เป็นรุ่นพี่ที่เตรียมบอกว่าพระเจ้าทำบางอย่าง ในชีวิตเลิกเล่นการพนันได้ ซึ่งคนนี้สมัยอยู่เตรียมติดการพนันมาก เกือบถูกไล่ออกเพราะเล่นไพ่หลังห้อง ก็รู้สึกแปลกใจที่เลิกได้ พอเข้าไปฟังคำบรรยายในที่ประชุมมีตอนหนึ่งที่ผู้บรรยายพูดว่า "ใครที่คิดจะไปเที่ยวคอกเทลเล้าจ์ให้เลิกคิดซะ" แล้วก็หันมาทางผม ผมก็ประหลาดใจเพราะคืนก่อนหน้าหลังจากเจอน้องคนนั้นเพิ่งจะโทรนัดเพื่อนให้ พาไป
ผมเลยตัดสินใจอยากรู้จักพระเจ้า เมื่อผู้บรรยายถามว่าใครอยากรู้จักพระเจ้าให้เดินออกมาจะอธิษฐานเผื่อ ผมก็ลุกออกไป และอธิษฐานต้อนรับพระเยซู

หลังจากนั้นวันต่อๆมาก็เริ่มมีประสพการณ์กับพระเจ้าผ่านการอธิษฐาน ชีวิตก็เริ่มถูกเปลี่ยนไป เริ่มศึกษาพระคัมภีร์และก็รู้ว่าจะอยู่เพื่ออะไร

พระเจ้าคงอยากให้เราอ่านหนังสือเล่มนี้มากเลย

วันนี้เลิกจากสัมมนาเย็นมาก ไปที่ร้าน SKS Bookstore ที่ตึก Tan Boon Liat ไม่ทันแน่เลยตัดสินใจหาซื้อหนังสือ How to Read Bible for All it Worth ของ Stuart & Fee แถว Orchard เพราะต้องใช้หนังสือเล่มนี้ประกอบการเรียน และไม่อยากกอปปี้จากคนอื่น แต่ไม่รู้ร้านหนังสือคริสเตียนอยู่ตรงไหน เลยหาร้านหนังสือทั่วไป ไปเจอร้านหนึ่งใกล้ทางลง MRT ชื่อร้าน Borders ที่อาคาร Wheelock มี Section หนังสือศาสนาด้วย หายังไงก็หาไม่เจอ เลยถามพระเจ้าว่าร้านนี้จะมีเหรอ พระองค์ตรัสว่ามีสิ เราก็ตาลาย ตัดสินใจไปถามพนักงาน เพราะจำชื่อหนังสือก็ไม่ได้ จำชื่อผู้แต่งได้แค่คนเดียวคือ Gordon Fee กับจำรูปปกเลยถามว่าหาจากคนแต่งได้ไหม เขาก็หาให้ ขึ้นชื่อหนังสือมาก็ไม่แน่ใจ พนักงานก็เลยพาไปหยิบ โป้ะเช้ะเลย เหลือเล่มเดียวอีกต่างหาก ขอบคุณพระเจ้า